Onderweg

Hey Vriendjes en vriendinnetjes!!

We zijn er aan toegekomen om een reisverslagje te typen woehoe!!!
Inoc heeft ons vrijdagochtend afgezet aan het station van Gent-Dampoort. Daar hebben we de bus van Eurolines genomen naar Parijs. Eenmaal in Parijs aangekomen moesten we een hele boel trams, treinen en metro's nemen om in de luchthaven van Orly te geraken. Na even helemaal verkeerd gezeten te hebben zijn we er dan toch geraakt. We waren er om 16 u 's namiddags. Nja dan was het dan 17 uur wachten op onze vlucht naar Sint-Maarten. We hebben dan pogingen gedaan om op houten bankjes te slapen maar helaas. We waren al redelijk moe van de voorbije dagen dus ja wat is dan nog een nachtje niet slapen? ;-)
De vlucht duurde 8 uur en ik als verslaafde kettingroker heb er eigenlijk weinig last van gehad. We kregen wel een zitkont maar we hebben enkele films gekeken in het schermpje van de stoel en de tijd was zo voorbij.
Eens in Sint-maarten aangekomen dachten we toch even een tukje te doen maar tevergeefs dus maar een pilsje gedronken en we gingen een sigaretje roken en hadden ons eerste contact met een Nederlander die een zaakje had. Hij had een boot in Curaçao en die wou hij overbrengen naar Sint-Maarten zodat hij er toeristische ritjes mee kon doen en veel geld mee verdienen. Hij zei dat Sint-Maarten het eiland was waar zich het meeste toerisme bevindt. Hij was gescheiden in Nederland en had een Colombiaanse vriendin die dan illegaal in Curaçao verblijft. Drinken was ook een van zijn favoriete bezigheden dus je hoort het al een heel louche zakenmannetje. Tijdens ons gesprekje was hij ook onder invloed en zocht hij al direct bonje met een onbekende zwerver (die niets mis deed in onze ogen maar in de zijne blijkbaar wel), Ramon heeft zich even in het gesprek gemoeid anders was had hij klappen uitgedeeld.
Nou we zijn dan op onze vlucht gaan wachten waarop Ramon me toelachte en zei haha welkom in sint-Maarten; eiland van de marginalteit. :-)
Ook enorm veel oude Amerikanen die hier komen overwinteren. Echt van die suitcase zonnekloppers.
Dan hebben we het vliegtuigje waar 20 man in kan genomen naar Statia en na 15 minuten waren we gearriveerd. Daar stonden Hans en Joske ons op te wachten met een bloemenkrans!
We zijn dan naar hun huisje gereden en toen was het al donker dus heel veel kregen we niet mee van de omgeving. Na even bij gebabbeld te hebben en gedronken te hebben zijn we toch maar begonnen om onze jetlag weg te werken. Een heel rustig eilandje met maar weinig toerisme maar je ziet toch de Amerikaanse invloeden zelfs in de winkels echt potten van 500 ml sambal en dergelijke... De producten zijn hier inderdaad ook allemaal aan de dure kant!
Vandaag zijn we dan een toertje gaan doen op het eiland.
Het Antilliaans volkje is echt super vrolijk je hoort ze al van kilometers schaterlachen echt zalig, en heel ontwapenend.
Toen we 's middags terug aankwamen in het huisje (of zeg maar grote villa) ging het weer er hard tegenaan. We hebben enkele dikke buien gehad, die toch wel even duurden. Waarschijnlijk is dit nog de nasleep van onze vriend Tomas(de orkaan die over de Carribean heerste).
Morgen hopen we onze container te mogen uitladen, dan heb ik mijn bergschoenen en kunnen we de Quill eens gaan bezoeken. Ik kijk er al naar uit!
Dat was het tot nu toe! Hoe is het daar bij jullie? Dikke knuffel, zonnige en toch ook wel regenachtige groet uit Statia!