Malaysia 29/05/2016 - 13/06/2016

Zoals reeds aangegeven in het voorgaande reisverslag zijn we na ons bezoek aan Myanmar terug naar Thailand gegaan. Hier zochten we een eilandje in het Zuiden op en besloten we wat werk in te halen. Ramon werkt nog steeds full time als freelancer schrijver voor het bedrijf waarvoor hij werkte in Malta. Het enige waar hij over dient te beschikken is een internetverbinding. Gezien hij tijdens onze reis in Myanmar achterstand had opgelopen besloten we om een maandje stil te zitten. Ik begin aan mijn TEFL cursus en Ramon haalde zijn achterstand ruimschoots in. (Dit even ter duidelijkheid omdat we veel de vraag krijgen wat Ramon nu eigenlijk doet ;-).

In Thailand hadden we reeds besloten om na ons toegestane verblijf van een maand naar Maleisie af te reizen. De reden hiervoor was omdat we bij aankomst in het hotel in Ko Lanta (Thailand) een Lonely Planet vonden van Zuid- Oost- Azie die was achtergelaten door de vorige hotelkamer bewoners.

Dit was een teken dat we niet verloren konden laten gaan natuurlijk. Zodus namen we een verschrikkelijke lange busrit van maar liefst 13 uur, pfff. We hebben het wel een beetje gehad met lange busritten... Je kunt amper je knieen kwijt en Ramon zit steeds in een kniegevecht met zijn mannelijke buurman. Daarnaast valt het ook vaak voor dat er gretig gebruik wordt gemaakt van je schouders door de lokalen wanneer die als een blok in slaap vallen na 2 minuten. Veel respect heb ik voor hun, Ik zou zelfs durven zeggen dat ik een beetje jaloers ben over het gemak waarmee ze zo makkelijk het land der dromen betreden.
Eens aangekomen in Kota Bharu was het al avond, zochten we een hosteletje voor de nacht en trachtten we om aan onze rust toe te komen.

De volgende twee dagen verkenden we de stad en verbaasden we ons over hoe modern Maleisie wel niet was. Overal maar dan echt overal waren winkelcentras. Vergeleken met de Boeddhistische landen waarin we de laatste maanden hebben mogen vertoeven was het een grote aanpassing om omgeven te zijn door moslims en de daarbij horende gebeden die 5 maal per dag plaats vinden. Alcohol vinden was ook een hele uitdaging. Als je het al vond was het peperduur, dus veel hebben we niet gedronken in Maleisie wat ook wel eens een ervaring was.

Vanuit Kota Bharu reisden we af naar de Perhentian Islands, gelegen in het Noord-Oosten van het peninsula Maleisie. Daar was het immers goed weer, aan de West Kust was de moesson reeds begonnen. (Tijdens ons verblijf op het eiland in Thailand was er ook veel regen). We gingen naar Long Beach, we hadden gelezen dat we er heel goedkoop konden duiken en na 4 jaar hadden we hier enorm veel zin in. Uiteindelijk hebben we er 5 dagen doorgebracht waarvan we er drie gedoken hebben, gewoon omdat het zo belachlijk goedkoop was! Nog geen 20 euro voor een duik! We doken naar een wrak waar we verschillende soorten haaien en kleurrijke vissen zagen. Terug aan land in ons hostel waren we getuige van een grote varaan die op zijn doodse gemak een wandelingetje maakte! Wat een prachtig beest!

Tussen noot: Na het behalen van mijn TEFL liet ik er geen gras over groeien en solliciteerde ik voor verschillende jobs als leerkracht Engels in Myanmar en Thailand. Van Thailand kreeg ik geen gehoor, van Myanmar daarentegen ontvangde ik snel antwoord. Ik vulde enkele vragenlijsten in en werd uitgenodigd voor een skype gesprek. Na het lezen van mijn vorige reisverslag kan je je wel inbeelden dat ik door het openlucht dak ging. Helaas was de internet verbinding op het eiland waar we ons bevonden barslecht. We besloten om de volgende dag te vertrekken naar het vasteland zodat ik het skype gesprek kon hebben.

Het skypegesprek verliet niet zo goed, vond ik allesinds toch. Ik kwam nauwelijks aan het woord wanr de Australische man die me interviewde hield een monoloog waar ik maar weinig van verstond. Uiteraard was het zonsondergand en weergalmden er gebeden van 10 verschillende moskees door heel het dorp. We sloten het skypegesprek af en ik zou binnen twee dagen antwoord hebben.

De volgende stop werd Taman Negara, een plaatsje in het midden van Maleisie met een dicht begroeid regenwoud. Deze locatie was vlakbij Kuala Lumpur gelegen dus als ik zou worden aangenomen zouden we binnen een tijdspanne van een week van Kuala Lumpur naar Myanmar kunnen vliegen. In Taman Negara maakten we verschillende tochten door het regenwoud. `Tochten` is misschien een te groot woord want alle paden waren aangelegd wat het `jungle` gevoel wel een beetje weg nam. Verder genoten we van de rust en het prachtige uitzicht op de rivier die omringd was door een imposante bergketen.

De volgende dag opende ik mijn e-mail en las ik dat ik groen licht had gekregen. IK WAS AANGENOMEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Gelukkig waren er in het dorpje Chinese winkels zodat we dit konden vieren! Binnen 5 dagen zou ik in Yangon moeten zijn. We gingen alvast naar Kuala Lumpur om daar nog even de stad te bezichtigen voor we opnieuw naar Yangon vlogen! :-) :-) :-)... Another dream come true!

In Kuala Lumper bezochten we de befaamde Petrona towers en verkenden we de stad met de vele markten. Tevens begaven we ons in een van de vele winkelcentra om 'deftige kleren' te kopen. Lees: kleren die niet volledig zijn afgebleekt door de zon en zonder gaten. :-)

Op de historische datum 13-06-2016 vlogen we opnieuw naar Myanmar. Het land waar we in eerste instantie verliefd op waren geworden. Als je me 5 jaar geleden zou verteld hebben dat ik ooit nog een job zou hebben in Myanmar als leerkracht Engels had ik wellicht gereageerd: 'Leerkracht, ik? No way! Trouwens waar ligt Myanmar precies?'.

In het volgende reisverslag meer over onze job en leven in Myanmar. Stay tuned!