Vietnam 21/02/2016 - 21/03/2016
Door: Ramon
Blijf op de hoogte en volg Ramon
21 Februari 2016 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
We arriveerden in Ho Chi Minh City (Saigon), en besloten om in district 1 te verblijven. Dit wordt gezien als het “echte” Saigon door de vele hoerenbuurten, het straateten en de duizende dranktentjes. Deze buurt bruist 24 per dag van het leven en de schreeuwende neon verlichting, roepende straatverkopers en de continue passerende brommers houden deze reputatie ten ere. Toch heeft deze drukke metropool enkele schitterende en zeer goed onderhouden parken in zijn schoot verscholen zodat de vlucht vanuit de straten een rustige oase aanbiedt voor de overrompelde bezoeker. Na enkele dagen straat eten onder dampende tentdoeken, goedkope Whisky, onidentificeerbare gerechten en slechte wiet te hebben gerookt, trokken we door naar Chao Doc.
Chao Doc bestaat uit een interressante mix tussen Moslims, Chinezen, Khmer en Cham bevolkingsgroepen die allen hand in hand met elkaar leven. Een fantastisch gezicht om een Moskee, een Tempel en enkele Kerken naast elkaar te zien staan. De volgende halte was Can Tho, dit is de grootste drijvende markt in dit gebied. Samen met een Engelse backpacker lieten we ons rondvaren over de rivier en bezochten we talloze bezienswaardigheden in de buurt.
Vervolgens vertrokken we naar Ha Tien. We hadden slechts een Visa voor een maand en waren er goed van bewust dat je geen enkel land ter wereld kunt bezoeken in deze korte termijn (met uitzondering van Lichtenstein, Malta en Vaticaanstad). We besloten hier om slechts het meest zuiderlijke gedeelte van het land te bezoeken en om later terug te komen voor de rest. Ha Tien ligt aan de “Nine Dragons”, ofwel de uitmonding van de Mekong rivier en ook aan de west kust. We staken hier over naar Phu Quoc.
Phu Quoc is een eiland dat bijna aan Cambodja grenst. Een heerlijk rustig eiland met witte stranden, hutjes aan de zee en een plaatje van een dorp waar een reisbrochure nog een puntje aan kan zuigen. Zoals dat met veel plaatsen gaat -wanneer je verder geen haast hebt-, verbleven wij hier een kleine week. S' Ochtends wat werken, 's middags lekker ergens gaan eten en tegen 16:00 uur zorgen dat je aan het strand ligt met een lekker biertje voor de zons' ondergang.
Na enkele overnachtingen in de vissersplaatsjes Rach Gia Can Tho en Vinh Long op het vasteland (waar we de talloze dorpen hebben bezocht die enkel en alleen op en langs het water leven), keerden we weer terug naar Ho Chi Minh City voor een welverdiende “nachtrust”. We misten de zee alweer en onze reis vervolgde zich naar Mui Ne.
Mui Ne is een kustplaatsje met vele traditionele vissersdorpjes en tevens een fantastische route naar de zandduinen. Vele kilometers hebben wij in de omgeving afgelegd per motor en het landschap is adembenemend. Na de duinen zijn afgesleed, de dorpjes te hebben bezocht en gegeten te hebben bij de meest vriendelijkste vissers, zijn we na enkele dagen doorgereisd naar Dalat.
Dalat is (na nederland natuurlijk), de grootste exporteur in bloemen. Dit werd al snel duidelijk doordat elk dorp en vallei volledig bedekt is met de meest kleurrijke boeketten. Ook deze omgeving leende zich uitstekend voor een expeditie op de motor en het was moeilijk om na enkele dagen weer te vertrekken naar Nha Trang.
Nha Trang is de badplaats van Vietnam en is helaas bezaaid met grote hotels, een druk strand met ligstoelen en heel veel prostituees. Toch hebben we daar een zeer leuke tijd gehad. Vooral door onze motor expedities in de heuvelachtige omgeving bezaaid met rijstvelden en palmen.
Onze Visa zou al snel verlopen en we besloten om het hierbij te laten en om het noorden van Vietnam spoedig te gaan ontdekken. We keerden dus met de bus een lang eind terug naar Ho Chi Minh City vanwaar onze vlucht naar Bangkok vaststond. Hier bezochten wij de ChiChi tunnels die waren gegraven in de oorlog tegen de Fransen en de Amerikanen. Natuurlijk nog even door de tunnels gekropen en een vuurwapen afgevuurd waarna het tijd was om te vertrekken.
Vietnam heeft een diepe indruk op ons achtergelaten. De mensen zijn voorzichtig met benaderen maar wanneer er eenmaal een glimlach op het gezicht is verschenen, krijg je deze er met geen schuurmiddel meer vanaf. Het eten is ondefineerbaar. Dat wil zeggen dat wanneer je een kippesoep bestelt, je er op kunt rekenen dat er een rattenschedel of bokkepoot in te vinden is. Je bestelt een omelet en krijgt iets met vleugels en je hebt nooit geweten dat een broodje pate uit zichzelf kon bewegen. De koffie is ronduit heerlijk en het bier is nog nooit zo goedkoop geweest. Het is onmogelijk om de indrukken van Vietnam op foto's of in woorden uit te drukken. Je moet het proeven, ruiken, horen, voelen en vooral ondergaan. Vooral dit laatste is belangrijk en hebben we van de Vietnamezen geleerd. “Wees zo als bamboe, onbreekbaar en veerkrachtig”. En zo zijn de harten van de Vietnamezen. Een glimlach op het litteken.
-
09 Mei 2016 - 14:42
Hans:
Hallo Ramon en Lotte,
Leuk dit te lezen. Wees als bamboe en blijf je verbazen. Mensen van alle culturen voelen aan als je oprecht bent. Jullie zullen uiteindelijk overal wel kunnen aarden.
Blijf gezond en geniet van de avonturen.
Groeten uit Statia,
Hans en Joske
-
10 Mei 2016 - 17:46
Stefaan:
Beste Lieselotte en Ramon,
De tijd gaat snel gebruik hem wel. Dat is overal wel zo. Hilde en ik hebben genoten van dit stukje lectuur over Vietnam.
Je krijgt er onmiddellijk goesting van om effe vakantie te nemen naar daar.
Het gaat jullie bei goed. geniet er saam van en tot schrijfs.
Hilde & Stefaan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley