Het weerzien van Lennart en Teun,

(Lotte): Hola amigos!!
Inderdaad lang geleden dat we nog eens een berichtje gestuurd hebben!!! Maar in Zipolite was het internet zeer schaars en nadien zijn we weer beginnen reizen dus het kwam er maar niet van.

Nu zitten we lekker in de jungle in Palenque en Ramon en Lennart hebben elkaar weer gevonden met muziek natuurlijk. Ze zijn beiden gitaar aan het spelen dus maakte ik even gebruik van de kans om een reisverslagje te typen.

waar waren we gebleven? Zipolite natuurlijk. Daar zijn we 3 maanden gebleven en hebben een prachttijd gehad! Toen we er in het begin aankwamen was het al heel anders dan andere plekken waar we waren geweest! Er hing een heel relaxte open sfeer. Het was ook een heel klein dorpje, heel simpel allemaal kleine restaurantjes en hotelletjes, heel lokaal, geen groot toeristen gedoe dus. Na de eerste week kenden we iedereen daar al! Het is gelegen aan de Pacifische kust een zeg maar redelijk ruig zeetje, veel stromingen muren van golven, als de muur van golf terug naar beneden klettert voelt het bijna als een aardbeving. FANTASTSCH! We hebben dan ook een job gezocht want we wilden er echt niet weg. We hebben een job gevonden en zijn er drie maanden gebleven. Overdag op het heetst van de dag lagen we in de hangmat de golven te bewonderen en af en toe zagen we dan ook eens een dolfijn of walvis.

We hebben er heel veel mensen leren kennen, heel veel leuke mensen. Alle mensen daar zijn op de een of andere manier toch een beetje lekker gestoord dus we voelden ons echt thuis. Het is alsof Zipolite een grote cartoon is en iedere persoon zo zijn eigen karaktertrekken. Ze hebben elkaar ook allemaal nodig, alsof het een grote onbewuste commune is en iedereen op elkaar inspeelt.
In mei begint de grote hittegolf daar en komt de zee heel dicht zodat er bijna geen strand is. De meeste zaakjes sluiten dan en nemen vakantie tot juli dus zijn we ook maar vertrokken. We zijn ook vertrokken omdat Lennart en Teun op 5 mei in Mexico city zouden landen.

We zijn dan rustig richting Noorden gegaan Mexico City gaan verkennen maar dat viel toch wel redelijk tegen. (zeker omdat we van Zipolite kwamen) mensen zijn er heel gestresst er wonen er ook 20 000 en dan nog de mensen van de omliggende dorpjes die er werken. Overvol er is bijna geen plaats voor al die mensen en dat heeft dan serieuze gevolgen voor het openbaar vervoer wat continu stampvol zit, de straten zijn ook continu stampvol, echt een miljoenenstad. De mensen zijn minder vriendelijk naar toeristen waarschijnlijk ook omdat ze denken dat we allemaal Amerikanen zijn. Ze hebben ons enkele keren afgezet niet voor grote bedragen dat maakt ons ook veel uit maar het principe is wel belangrijk. Ze vertrouwen niet eens elkaar.

Toen brak de dag aan dat we verenigd werden met Lennart en Teun. We zijn we gaan afhalen op de luchthaven en het was een leuk gebeuren. Beiden waren goed aangekomen vanop Statia. Ik denk dat Joske daar veel te lekker voor ze gekookt heeft ben ik eigenlijk wel zeker van.

Toen wilden we even geld afhalen en dit ging ineens niet meer. Dus bellen naar de bank en al dat gedoe en dan bleek dat de ING besloten had dat afhalen in Mexico niet meer mogelijk was voor Nederanders. Er stond niets op de site Ramon en Lennart hadden geen e-mail gekregen, dus dan maar bellen eh. We waren dus heel blij dat Teun erbij was want (ik kan ook niet afhalen in het buitenland met mijn Belgische kaart) die kon gelukkig wel nog afhalen. Uiteindelijk was het antwoord van de bank dat afhalen in Mexico niet meer kon omdat het te fraudegevoelig was. Moet ik nog meer zeggen? Zelfs de Nederlandse banken vertrouwen ze niet met geld...

Toen alles weer opgelost was besloten we dus om toch maar zo snel mogelijk weg te gaan uit the city. Gelukkig dachten Teun en Lennart er net hetzefde over. Dus hebben we de bus gepakt richting Palenque, lekker in de jungle met prachtige ruines om te bewonderen. Voor Ramon en mij waren het de 5de ruines waar we heen gingen en het was een van de mooiste (na Tikal natuurlijk want die blijft op nummer 1). Vooral omdat er in het museum een grote stenen doodskist ligt met allemaal inscripties op. Echt prachtig, adembenemend intrigerend. Die mayas waren echt een interessant volkje.

We zijn nu een weekje met Teun en Lennart aan het reizen. Ramon en Lennart hebben elkaar weer hervonden in muziek maken natuurlijk... Morgen scheiden onze wegen en gaan Lennart en Teun naar Tikal, Flores. Daar gaat Lennart werk zoeken want nu is het het hoogseizoen. Hij gaat ook de barretjes afgaan om optredentjes te geven om wat extra bij te verdienen. Zo kan hij een beetje sparen en dan kunnen we nadien weer samen op pad. Teun gaat mee tot in Tikal en gaat dan in zijn eentje Guatemala rond.

Ramon en ik gaan nog even Yucatan bezoeken zodat we onze dingetjes in Mexico gedaan hebben. Nadien gaan we ook weer een baantje zoeken ook weer in Guatemala voor een paar maandjes en dan gaan we richting zuiden. San salvador en Nicaragua. We willen toch net een beetje sneller gaan reizen zodat we ook nog in Zuid-Amerika raken ooit. :-)
Zo lieverds dit was het weer. Geef maar een seintje wanneer jullie willen langs komen en dan treffen we een regeling!!
Dikke dikke knuffel van ons!
(Ramon):

Tja, wat valt er aan toe te voegen? Ik kan alleen maar zeggen dat als je je ergens niet op je plek voelt dan reis je door. Dat geldt voor iedereen en op elke plaats. Nee, wij zijn niet rijk en we hebben geen huis maar we zijn gelukkig en hebben elkaar. M'n meisje is mijn thuis en de wereld onze woonkamer en als je huis een bouwval is dan verhuis je toch? Vrienden blijven verbonden door herinneringen en ervaringen en jullie zijn van harte welkom, altijd.
Maar het voornaamste is dat je iets zoekt om je geluk te uiten en je door niets laat tegenhouden.
Wij missen en groeten jullie!