Pacific Mexico. Vamos a la playa...

(Ramon):
Na een fantastische ervaring van het betoverende meer "Lago Attitlan" in Guatemala, hebben wij dit magische land achter ons gelaten richting Mexico.
De "levensgevaarlijke" grens met Mexico was comfortabel verlopen en na onze Quetzales voor Pesos te hebben gewisseld zij we naar San Christobal gereisd.
Deze stad is een welvarend plaatsje met een pitoreske uitstraling.
We hadden een goed hostel met open keuken en gezellige reizigers.
Het stadje bezorgde ons ook wel een cultuurschok.
Na maanden in Honduras en Guatemala waren we de luxe en toeristen niet meer gewend.
Er is asfalt, glazen etalages, schone straten, verkeerslichten en Mc Donalds.
Toch een mooi plaatsje met geschiedenis.
Na enkele dagen besloten we naar de Pacific te gaan liften.
Een vriendelijke señor bood ons een lift aan maar ging daarintegen wel naar de Golf van Mexico.
Precies de andere kant op.
We keken elkaar aan en besloten al in een knipoog dat we met hem naar de andere kant van het land zouden liften.
Na enkele uren door de bergen slingeren en het aanhoren van prettige Heavy Metal hits op de radio, besloot hij ons zomaar in het midden van de route af te zetten in een onbekend dorpje.
De reden was niet duidelijk en we hebben een kamer genomen en zijn wat lokaal gaan eten.
Aangezien we nu in het midden van het land waren en de afstand tussen oost -en west kust even groot is, besloten we om toch maar naar de Pacific te gaan.
Salina Cruz leek ons wel een leuke optie.
We sloegen de volgende dag aan het liften maar hebben later toch de bus gepakt omdat het begon te regenen.
Salina Cruz is een gezellige stad met veel marktjes en natuurlijk recht aan de zee.
De zee, helaas, was niet echt wat we van de Pacific hadden verwacht.
Vervuild met bierflessen en een flinke riool lucht.
Het stadje was gelukkig wel aangenaam om lekker in het park te zitten en te kijken wat er om je heen gebeurd.
Oudjes die de Samba aan het doen zijn, clowns, knuffelende paartjes en eetkraampjes.
Na enkele dagen zijn we naar Puerto Escondido vertrokken omdat dat het stadje is wat bekend staat om zijn gigantische golven. Een waar surfers oord.
Na enkele uren met de bus (liften duurde te lang in de volle zon), kwamen we vroeg in de avond aan.
We vonden een goedkope kamer bij een gezinnetje en besloten nog even de stad bij nacht te zien en zijn naar de zee afgedaald om een lekker biertje aan het strand te doen.
Eindelijk de Pacifische kust!
(Lotte)
De volgende dag wouden we gaan zwemmen niet echt verstandig in een Pacifische zee. Man man na 2 keer onder water meegesleurd geweest te zijn en 1 cm boven de grond te hangen maar toch geen kracht kunnen zetten om jezelf weer boven water te duwen besloten we dat het niet mogelijk was om aan deze zee te zwemmen. We waren wel meteen verliefd op de kracht van deze zee! Iedereen begint spontaan aan Tsunamies te denken als je deze golven op je af ziet komen.
Surfers en bodyborders zijn er gek op. We zijn dan ook zo een bordje gaan halen en ja je hebt minder kans om te verdrinken maar toch slaag je veel om met je bakkes in het zoute water. Dus de fun was er al snel af voor ons, misschien worden we een beetje oud????
(Ramon):
Aldus Lotte die denkt dat ze te snel oud wordt.
Morgen vertrekken we naar een Hippie/surf oord een dorpje aan de kust zo´n 2 uurtjes liften terug.
Dat wordt lekker in het zand liggen en bakken in de zon voorlopig.
Daarna naar Zipolite wat ook zo iets blijkt te zijn en dan weer langzaam land inwaards om uiteindelijk binnen een paar weken in Mexico City te zijn om te werken.
Het leuke is dat wij onlangs vernomen hebben dat mijn broertje Lennart en onze vriend Teun ook naar Centraal-Amerika komen en we ze hier kunnen treffen aan de Tequilla en zon.
Tot die tijd..geniet van de sneeuw en tot spreeks ;)